önemli günler

23 nisandan itibaren kutlanacak bissürü günümüz vardı ve bu hafta sonuncusunu kutladık. İlk mehmetin evlenme teklif ettiği gün, 23 nisan; o gün de aynı evlenme teklif ettiği gün gibi nöbetçiydim. Özel hastane yerine bu sefer hastanenin özel odasında kalıyordum. Mehmetle akşam yemeğe çamlığa gittik.
Sonra mehmetin doğum günü geliyor. İki gün kutlayabiliyoruz çünkü babası aynı güne değil bir sonraki güne yazdırmış. Bu sene maalesefki mehmete doğum günü hediyesi almadım. O hafta sonu ablamlarla yakakente gittik. Bayağı uzak bir yer, gittiğimize değmedi. Hiç güzel değildi.

 

 

 

Muhammedle Beyazıt denize biraz taş attı ve yemek yiyecek bir yer bile bulamadan döndük.
3. evlilik teklifini kabul ettiğim gün; mehmete bu gün ne olmuştu diye sorduğumda bissürü şey söyledi ama tahminleri yanlış çıktı. Halbuki önceki seneler biliyordu. Bugün aynı zamanda kız kardeşimin doğum günü
4. benim doğum günüm bu arada 2 gün önce de annemin doğum günü vardı.
5. isteme ve söz günümüz
6. 19 mayıs, kızlarla buluşma günü ama daha da önemlisi bizim nişan günümüz
7. haziranın ilk günleri, mehmetle nişanlı olarak istanbulda geçirdiğimiz birkaç gün, hatta istanbuldan ayrıldığım gün
Ve sonuncusu da kına gecesi ve evlilik günümüz.
Bu hafta 3. evlilik yıl dönümümüzü kutladık ama hediyesiz ve her zaman gittiğimiz çamlıkta sade bir yemekle. Bizim gibi küçük bir ilçede yaşayınca hediye almak pek de kolay olmuyor. Ayda yılda bir kere gittiğiniz büyük şehirde yapışık ikizler gibi gezinince ve zaten samsun gibi bir yerde alternatif fazla olmayınca bir şey alamıyorsunuz. Allah’tan ikimiz de almadık da sorun oluşturmadı. Normalde böyle özel günlerde evde yemek yaparım ve güzel bir sofra hazırlarım, mumlarımızı yakarım ve mehmetle güzel bir akşam geçiririz. Ama bu sefer öyle yorgundum ki iş çıkışı ikimiz de uyuduk ve kalktığımda yemek yapacak enerji kesinlikle yoktu. Dışarı çıktık, tanıdık birine rastlamasak bari diye gittik. Yemeğimizi yedik, 1-2 bardak çay içip kalkarız diye düşünürken Zehra ve metin geldi ve çay faslı bayağı uzadı. Onlar yemek yediler, biz bol bol çay içtik. Eve gittiğimizde saat bayağı geç olmuştu.

Mehmetle iş çıkışı doğruca eve geliyoruz. Genelde pek dışarı çıkmıyoruz. Geçende hafta sonu Zehralar ve Ferahlarla pelitdibine gittik.

 

 

Oradan güneşin doğuşu çok güzel görülüyormuş. Gerçekten de öyleydi. Pazar günü olmasa daha da oturulurdu herhalde. Ertesi gün işe gideceğiz diye sanırım 10 gibi kalktık.

 

 

Geçen hafta zehraya kontrol usg yaptırmaya gittim. Gitmişken organlarıma da baktı, hiç yağlanma yokmuş. Bu da bende çekirdek yiyebilirmişim hissi uyandırdı. akşam yemeğe çakırtepeye çıktık. taksimden 4 arkadaş bütün akşam sohbet ettik, çoğunlukla da kahkahalarla güldük. hanımlar kendi aralarında konuşuyorlardı ama Metin bizi dinlemek zorundaydı. herhalde bayağı sıkılmıştır. bizim için çok güzel bir akşamdı. karantinadan, hastalardan, çngenelerden,travestilerden, dahiliyenin şefinden, küçük dağları ben yarattım der gibi ortalıkta dolanan 2. cerrahi asistanlarından, sevdiğimiz 1. cerrahi asistanlarından, beyin cerrahlarından bahsettik. güzel bir akşamdı.