Tuesday, September 25, 2012

uzun zaman yazmadığımda içimde hep bir sıkıntı olurdu, bir görevi yapmamış olmanın sıkıntısı. dün aklıma geldi benim burada bir sayfam olduğu. baktım ki bende sıkıntı falan kalmamış hatta burayı tamamen unutmuşum. bugün mehmet durmadan tv'de rahmetli neşet ertaşı seyrettiği için bana da bigisayar düştü ve gezinirken irden aklıma geldi. hem de ne kadar tatilleri vs yi yazmasam da yazacak başka birşeyim var. geçen hafta kurum içi tayin sonuçları belli oldu. bana çıkmadı ama mehmete istanbulda istediğimiz gibi bir hastane çıktı. aslında orası bana çıksın istiyordum. mehmete diğer yerler değil de orası çıktığı için biraz rahatladım. her zamanki gibi annemler üzüldüler. annem gitme fikrine bir türlü alışamadı. samsuna gelseniz diyor. bu arada kiracı çıktı ve eve baktık. babam satalım dedi. biraz tadilat görecek ve satacağız İnşallah. babam 2 yıl önceki kadar para etmez diyor, piyasa iyi değilmiş. ümmühan yeni işine ayşenur da yeni okuluna başladı. teyze yeğen yine aynı okuldalar. bu sefer yanlarında fatih mehmet de var hem de özel odasında. dün eş tayini de açıldı, İnşallah perşembe günü ben de başvuracağım. bu ara hastane karışık, bayram icapları yüzünden birbirimize girdik. sonra da sabah geç kaldım diye b. hekimden ayaküstü fırça yedim. sonra aynurla odasına gidip konuştuk. volkan bey bizi şikayet etmiş geç kalmışız. ağzıma geleni saydım. utanmazlar muayenehaneleri kapanınca bizim paramıza gözlerini dikiyorlar. daha önce paraya para demiyorlardı ve paralarını aldıkları enkaz hastaları ameliyathaneye getirmesini biliyorladı. biz sadece maaşa talimken hiç sesleri çıkmazdı. hepsine de iyi oldu diyorum başka da birşey demiyorum.