20 mart

cuma günü annemler cuma sonrası medineden ayrıldılar. o gün ilk defa cuma namazı kıldım. ben zannederdim ki cuma namazı öğle namazından ayrı bir namaz, meğer öyle değilmiş. o gün annem namazda belki buluşamayız dedi. ben de her seferinde geç kaldığım için namazı onunla kılamadım. eğer ayrı grupla fakat aynı tarihlerde orada olan arkadaşınız yada yakınınız varsa bu önceleri çok güzel gelebilir. ben çok mutlu olmuştum annmelerle aynı tarihte orada olduğumuz için ama annemlerin oteli mescidin diğer ucundaydı ve annemin mescide girdiği kapı bana biraz uzaktı. annem mescide daha erken gidiyordu ve en önlerde oluyordu. ben ise hem o kadar erken gidemiyordum hem de gittiğimde bayağı yol yürüdüğüm için annemin yanına ulaşamıyordum. annemle buluşmak benim için bir stres kaynağı oldu ve bu yüzden bayağı yoruldum. ilk başlarda o benim yakınımdaki kapıya yürüdü ama fazla dayanamadı. kısacası annemle medinede birlikte ibadet etmek için genelde ya namazı ayrı kılıp sonra buluşup birlikte ibadet ediyorduk. o gün cumada da annemin yanına kadar gidemedim. hatta perşembe ve cuma günü onlarda tatil olduğu için şehir dışından bissürü zengin arap gelmişti ve mescid hınca hınç doluydu. kendime ancak türk yaşlı teyzelerin yanında yer buldum, o da oturmak için pek yer yoktu ama nasıl olsa ayağa kalkınca yer açılacak diye yanlarına oturmama izin verdiler. cuma namazında önce 4 rekat cuma namazı sünneti diye niyet ediliyor ve normal öğle namazı sünneti gibi kılınıyor. sonra öğle namazı farzı yerine cuma namazı diye niyet ediliyor ve cemaatle kılınıyor sonra da cuma namazı son sünneti diye niyet ediliyor ve 4 rekat son sünnet kılınıyor. öğle namazından farklı olarak son sünnet 4 rekat. burada farz namazlarından sonra hemen cenaze namazı kılınıyor. genelde araplar ve iranlılar da kılıyor. sanırım tek kılmayanlar türkler. biz hemen kalkıp son sünneti vs kılıyoruz. bir de mescidden hemen çıkması kalabalık yüzünden biraz zor olduğu için biz mehmtle namaz sonrası muhakkak birer Yasin okuyorduk. zaten ben gitmeden hiç bir şey okumadığım için gidince Peygamber Efendimize (s.a.v) hediye olması için medineden ayrılmadan 41 Yasin okudum ve son ziyaretimde hediye ettim. söylemeyi unuttum.
aklıma gelmişken buraya yazayım. bize Mekkede sohbet eden hoca, medinede bol bol namaz (kaza namazı) kılmak gerektiğini, tabii Kuran da okunabilir. Mekke'de yani Kabe'de ise bol bol tavaf yapılması gerektiğini, Kabe'de kaza namazı kılmak yerine tavaf yapmanın daha efdal olduğunu söylemişti. nette araştırırken Peygamber Efendimiz'in (S.a.v) bir hadisi şerifte 'Benim şu mescidimde kılınan bir vakit namaz, Mescid-i Haram haricindeki mescidlerde kılınacak bin vakit namaza denktir' (nesai, mesacid,4) (son okuduğum kitaptan, haccı yaşamak, ahmet kurucan) dediğini bu yüzden mescidi nebevide bol bol kaza namazı kıldığımızı anladım. bu arada bilmeyenler için Mescid-i haram Kabe oluyor.
o gün sabah namazını da cuma namazını da aynı imam kıldırdı, muhteşemdi. insan dinlemeye doyamıyordu. okudukça daha çok okusun istiyordum. şimdi kutsal yerlerden döneli 1 haftayı geçti ve biz genelde her yatsı namazında tv'yi medinede namazı o imamın kıldırıp kıldırmadığına bakıyoruz, şimdiye kadar karşılaşmadık.
hayatımın ilk cuma namazını kıldıktan sonra annemlerin buluşacağı 7. tuvaletin yanına gidip annemi buldum. babamlar Ravzanın önünde toplanacaklardı. oraya gittik. toplu veda duası yapıldı.

 

babamın yanına gidip onu öptüm ve vedalaştık. güya mehmet otelden babam için öksürük şurubu ve antibiyotik getirecekti ama yetişemedi. babamlardan ayrıldıktan sonra mehmeti bayağı aradım. yanıma cep telefonumu almamıştım. odaya gittim. not bıraktım. sonra tekrar her zamanki buluşma noktamız 10. tuvaletin önüne gittim (burada bütün tuvaletler numaralı (tuvaletlerin girişi yukarda ama sonra yürüyen merdivenle aşağı iniliyor. tuvaletler alt katta) ve insanlar genelde bunların numarasına göre birbiriyle buluşuyor. ve otellerini bu numaralar sayesinde daha kolay buluyorlar.).

 

(10 numaralı kapı, bizim otel hemen karşısında) sonra türk bir teyzenin birine telefon açıp konuştuğunu gördüm. bozuk param olup olmadığına bakıp ricada bulundum. kendisine 10 riyal teklif ettim ama sağolsun almadı. mehmeti arayıp beklediğim yeri söyledim. geldi ve birlikte hurmacıya gittik. hurmayı çok almayacağımız için hurma pazarına gitmeye gerek yok diye düşündük. bizim hurmacıyı hastaneden ismail bey (cerrah) tavsiye etmişti. hurma pazarından daha iyi hurması olurmuş ama tezgah altından vermesini söyleyecekmişiz. hurmacı mövempik otelinin yan tarafında türk bayrağı asılı olan yerdeydi. sanırım mescidin kuzey batısında kalıyor. necati beyin başı bayağı kalabalıktı. bütün müşterileri yozgatlıydı (kendisi de yozgatlıymış mehmet gibi, tesadüfe bakın). ismail beyin selamını söyleyince kendisi de oğlu yakup da bizimle çok ilgilendi. bize tezgahın altından hurma çıkardı. kilosu 32 riyaldi (biraz pahalı), 30 riyale indi (15 tl). 7 kilo hurma aldık. yarım kilo acve hurması (Peygamberimizin (s.a.v) kendi elleriyle diktiği hurma) ve 1 kilo amber hurması (bunlar paketliydi) aldık. maalesef ki hurmalarımızı koyduğumuz çantamız kayboldu ve daha önce hiç tadına bakmadığım amber hurması da gitti. mekkeden de bin dawood'dan bol miktarda bademli hurma almıştık, arkadaşlar ve kardeşler için. onlar da gitti.necati bey bize istersek aynı hurmadan istanbuldaki mağazalarında da olduğunu oradan kargo ile eve gönderebileceklerini söyledi. biz az alıyoruz diye kabul etmedik ama öyle yapsaymışız hurmalardan olmayacakmışız, gerçi nasipte yokmuş. o gün mehmetin kardeşlerine birer tane seccade aldık, her tarafı işli olanlardan (annemler de bize ondan almışlardı geçen yıl ve biz her zaman namazı onda kılıyoruz).