çalışma arkadaşım islam bey (bu adı koydum (daha doğrusu mehmet buldu, çünkü adı dinle alakalı) gideli 1 haftayı geçti. gelmesi için gün sayıyorum. ne zormuş yalnız çalışmak. kıymetini biliyordum da daha iyi anladım. buradaki diğer özel hastane açıldığında o da (diğer arkadaşım gibi) özele geçecek. umarım geç açılır. bugün idareden telefon geldi ve beni aradıklarını ama bulamadıklarını, saat 2 de başhekimlikte döner sermaye toplantısı olduğunu söylediler. benim cevabım ise ' eee' oldu. meğer islam bey olmadığı için onun yerine ben katılacakmışım. iyi dedim, bahaneyle döner sermaye toplantısını göreceğim. keşke daha süslü püslü giyinseydim diye düşündüm (gün boyunca yeşil elbisemden başka birşey giymediğim için süslenmeme hiç gerek kalmıyor, jele de islam bey yoksa sivil giyinmeme imkan da yok). saat tam 2'ye bir kaç dakika kala ameliyathaneden çıktım. yol boyunca acaba nasıl olacak? kalem lazım mı? kaşem lazım mı? büyük bir masa etrafında mı oturacağız? sekreterin odasına gittiğimde büyük hayal kırıklığına uğradım. ilk ben gitmişim. adamın biri (sanırım memurdu) bana toplantının nasıl olduğunu anlattı. içeri girdik ne masa var ne benim tahmin ettiğim gibi bir toplantı. hepimiz başhekimin odasına girip mevcut sandalyelere oturduk. toplantı 10-15 dakika sürdü.
bugünlere evde mehmet sürekli bir kelimeyi tekrar ediyor, röbdoşambır, röbdoşambır. sebebi de unutmamak için. bazen en olmadık zamanda söylüyor ve bayağı komik oluyor.
geçen hafta mehmet kuzucuk'u aradı. evlerine hırsız girmiş, çarşamba pazarının olduğu gün. scaner'ı falan çalmışlar.
önceki gün kuzucuk güzl bir haber verdi. istifa ettiğim zaman bakanlığı mahkemeye vermiştik, istanbula eş tayini yapmadıkları için. 2 yılın sonunda mahkemeyi kazanmışız. artık tayinin olması açısından bir anlamı yok ama hiç olmazsa istifa hakkımı geri verdiler ve mecburi hizmet sürem anlamsız şekilde 1000 gün olmuştu, o normal süre olan 500 güne indi. bu arada çalışamadığım için kaybım olan maaşı da talep etmiştik ama onu vermemişler. kuzucuk zaten başında söylemişti, onun için ayrı bir dava açmamız gerekeceğini. 1 aylık bir süremiz varmış, tekrar dava açmak için. henüz karar vermedik bakalım.
geçtiğimiz cuma sefa ameliyat olduğu için özel hastaneye gidionu ziyaret ettim, hastaneyi gezdim ve mecburen evi kendim temizledim. bir an önce iyileşmesi için Allaha dua ediyorum.
hafta sonuna annemleri, amcamları ve basri amcaları kahvaltıya davet ettim. 2 hafta önce basri amcalara yemeğe gitmiştik. nasıl geçecek diye bayağı bir sıkıntı etmiştim ama gelinleri ve oğulları sayeinse o akşam gayet iyi geçmişti. annemleri de davet etmişlerdi ama onlar gelmemişlerdi. ben de onları biraraya getirmek için bu kahvaltıyı düşündüm. bakalım bir terslik olmazsa annemlerin de bize ilk oturmaya gelişleri olacak. şimdiye kadar hep geçerken uğramışlardı.
not:bu aralar bakıyorum sayfaya bissürü giren çıkan oluyor. ama hiç yorum yok. bazen kendi kendime konuşuyor gibi hissediyorum. hellooooo...