Thursday, May 31, 2007

Yarın akşam istanbula uçuyoruz. Yarın yazamam diye bugün yazayım dedim. Ümitli olmaya çalışıyorum, şifa yüzdesi 50 nin üstündeyse neden bizimkisi de olmasın diyorum. Ama yine de içimin sıkıntısı geçmiyor. Burada çalışmamamın esas sebebi stres ve sıkıntı olmasın diyeydi. Çalışmadıktan sonra, evde neyi dert edecektim ki? gayet rahat olurum diye düşünmüştüm. Ama öyle olmuyormuş.
Dua ediyorum. Dün gece geç yattım ve terfice okudum. Annemle kız kardeşim de başlamış zaten. Pazartesi günü için samsuna bilet aldım. Mehmet buraya geri dönerken ben de öğlende samsun uçağında olcaağım İnşaalah. Biraz evvel telde Muhammed söylediğimde çok sevindi, ‘anneee teyzem pazartesi geliyormuş’ dedi, sonra da kapatıp ziyaretçi saatinde dayılarını görmeye gitti. Ne garip hayatımızda bir şeyler yoluna girerken bazı şeyler de bozuluyor. Kardeşlerim yeni işlerine başlamışlar ama çocuklar bişey anlamadılar. Muhammed çok iyi bir çocuktur, o gerçekten özel bir çocuk. Belki de öyle değil ama ben öyle hissediyorum.
Ablamla dün teldeki konuşurken ‘insan her şeyi ne çabuk kabulleniyor. Dün nasıldım? Bugün nasılım?’ dedi. Ama çok da dayanıklı değil galiba.
Dün biraz çamaşır yıkadım ve ütü yaptım. ben yokken mehmetin bir şeye ihtiyacı olmasın diye. Sanırım ihtiyacı olsa da altından kalkar zaten 4 yıl bekar yaşadı. Ben yokken galiba arkadaşlarının kaldığı binada kalacak.
canım çok sıkkın olduğu için Mehmet iş sonrası arabayla geldi ve beni alıp, alışveriş merkezine götürdü. Abisin taşınma sırasında bize çok yardım ettiği için tişört hediye aldık. Biraz pahalı oldu ama gayet güzel, indirimde mehmete de alacağım. Orada yemek yeyip üniversiteye gittik. Geçende gittiğimiz çay bahçesinde oturup çay içtik Mehmet karşısındaki çiftleri değerlendirdi. Geleni gideni bana anlattı. Normalde benim yaptığım şeyi insanları seyretmeyi bu sefer o benim için yaptı. Sonra da biraz yürüdük. Yürüyüş sırasında şimdi sayfana böyle yazarsın gibi yorumlar yapıp beni güldürdü.
Doğruyu söylemek gerekirse eve gelirken çok da sıkıntım geçmemişti. Asansörde yukarı çıkarken top oynayan çocuğu bir güzel fırçaladım. Mehmet de beni fırçaladı. Çocuk annesine yada babasına beni gösterip, bu kadın bana böyle böyle yaptı dermiş. Burada insanlar çocukları yüzünden kavga çıkarırlarmış. Böyle söyleyince biraz hak verdim, aklıma geçen hafta çocuklar yüzünden kavga eden urfadaki aile geldi. Akşam tv ve sonra nette araştırma yapmakla geçti. Gece de dua ile.

No comments: