Dün sabah mehmetin tüm söylenmelerine rağmen onu 10 da kaldırdım. Kahvaltıdan sonra hazırlanıp evden çıktık. Önce capitole uğrayıp, paçaları yapılan pantolonları aldık. Bu arada capitole girerken doluya yakalandık.
Fatihte adliyede sicil kaydı alıp, cerrahpaşaya gittik. Bu arada arabayı ben kullandım. Bir kaza tehlikesi atlattık. Onun arabasını zor kullanıyorum. Kalkarken arabayı basbas bağırtıyorum, sanki hiç araba kullanmamışım gibi. Cerrahpaşada forma ve beyaz ayakkabı için bir o tarafa bir bu tarafa gidip geldik. O kadar gidip gelmelere rağmen işlerimizi tam halledemedik.
Cerrahpaşadan sonra fatihe gidip önce yemek yedik. Sonra da anneme ev terliği bakmak üzere yürüyerek inciye gittik. Terliğin numarası kalmamış. Çizmeler 99 ytl ye inmiş. Ben de siyah süet bir çizme alıp giydim ve tabiî ki, alacağımı söyledim. Mehmet ayağıma bakıp ‘ayağındakinin siyahı değil mi? Senin zaten siyah çizmen yok mu?’ dedi. Adam çizmeyi kasaya götürürken neden almam gerektiğine dair bissürü cümle kurdum.
Mağazadan çıktığımızda şule ile karşılaştık. Şule ve 2 kız kardeşi ile. Çok mutlu oldum. 28 martta şuleye gidecekmişiz. Böylece 3 arkadaşım kocamla tanışmış oldu.
Sabah erken kalkınca tabii ki fatihteki evde koltukta uyuyakaldım. Mehmetin abisine gidecektik ama sonra nedense gitmedik. Trafiğin açıldığını düşünüp, 9 da çamlıcaya evimize doğru yola çıktık. Geç vakitte de uyuduk.
Bu sabah bakanlığın sayfasına erken saatte bakma fikrinden vazgeçip geç bir saatte uyandım. Cep telefonumu açıp, esme’nin 4 kere aradığını görünce kura yerlerinin belli olduğunu anlayıp hemen kalktım. Yerler çok güzel. O kadar güzel ki nereyi yazacağımıza karar veremedik. Türkiye haritasını açıp şehirleri inceledik. Listelere bakıp durduk ve tabii birlikte kafa kafaya verip karar veremediğimiz için sinir olduk. Kahvaltı sonrası mehmetin valizini hazırladım. Gün öyle çabuk geçti ki, ayrılık saati hemen geliverdi. Geç kalmasın diye taksiyi hemen çağırdığım için apar topar evden çıkmak zorunda kaldı. Ben de arkasından sadece yaşlı gözlerle bakabildim. 2 haftalığına gitti. Biraz evvel telefonda konuştuk. Varmış. Yakında odasına yerleşir ve arar. O gidince annemler ve bütün kardeşlerle tel de konuştuk. Herkes tıp bayramımızı kutladı. Babamla konuştum ve listedeki yerleri sordum, hepsine de güzel dedi. Hakkımızda hayırlısı İnşallah. Duaya ihtiyacım var.
Akşam yemeği için fatihte bir kitapçıda yemek kitaplarına bakınırken aldığım borani tarifini uyguladım. gayet de güzel oldu. Mehmet olduğunda o istemediği için bu yemeği yapamamıştım. Akşamı Avrupa yakasını seyrederek geçirdim.
Fatihte adliyede sicil kaydı alıp, cerrahpaşaya gittik. Bu arada arabayı ben kullandım. Bir kaza tehlikesi atlattık. Onun arabasını zor kullanıyorum. Kalkarken arabayı basbas bağırtıyorum, sanki hiç araba kullanmamışım gibi. Cerrahpaşada forma ve beyaz ayakkabı için bir o tarafa bir bu tarafa gidip geldik. O kadar gidip gelmelere rağmen işlerimizi tam halledemedik.
Cerrahpaşadan sonra fatihe gidip önce yemek yedik. Sonra da anneme ev terliği bakmak üzere yürüyerek inciye gittik. Terliğin numarası kalmamış. Çizmeler 99 ytl ye inmiş. Ben de siyah süet bir çizme alıp giydim ve tabiî ki, alacağımı söyledim. Mehmet ayağıma bakıp ‘ayağındakinin siyahı değil mi? Senin zaten siyah çizmen yok mu?’ dedi. Adam çizmeyi kasaya götürürken neden almam gerektiğine dair bissürü cümle kurdum.
Mağazadan çıktığımızda şule ile karşılaştık. Şule ve 2 kız kardeşi ile. Çok mutlu oldum. 28 martta şuleye gidecekmişiz. Böylece 3 arkadaşım kocamla tanışmış oldu.
Sabah erken kalkınca tabii ki fatihteki evde koltukta uyuyakaldım. Mehmetin abisine gidecektik ama sonra nedense gitmedik. Trafiğin açıldığını düşünüp, 9 da çamlıcaya evimize doğru yola çıktık. Geç vakitte de uyuduk.
Bu sabah bakanlığın sayfasına erken saatte bakma fikrinden vazgeçip geç bir saatte uyandım. Cep telefonumu açıp, esme’nin 4 kere aradığını görünce kura yerlerinin belli olduğunu anlayıp hemen kalktım. Yerler çok güzel. O kadar güzel ki nereyi yazacağımıza karar veremedik. Türkiye haritasını açıp şehirleri inceledik. Listelere bakıp durduk ve tabii birlikte kafa kafaya verip karar veremediğimiz için sinir olduk. Kahvaltı sonrası mehmetin valizini hazırladım. Gün öyle çabuk geçti ki, ayrılık saati hemen geliverdi. Geç kalmasın diye taksiyi hemen çağırdığım için apar topar evden çıkmak zorunda kaldı. Ben de arkasından sadece yaşlı gözlerle bakabildim. 2 haftalığına gitti. Biraz evvel telefonda konuştuk. Varmış. Yakında odasına yerleşir ve arar. O gidince annemler ve bütün kardeşlerle tel de konuştuk. Herkes tıp bayramımızı kutladı. Babamla konuştum ve listedeki yerleri sordum, hepsine de güzel dedi. Hakkımızda hayırlısı İnşallah. Duaya ihtiyacım var.
Akşam yemeği için fatihte bir kitapçıda yemek kitaplarına bakınırken aldığım borani tarifini uyguladım. gayet de güzel oldu. Mehmet olduğunda o istemediği için bu yemeği yapamamıştım. Akşamı Avrupa yakasını seyrederek geçirdim.
1 comment:
canim benim Allah kavustursun..Ve tip bayraminiz kutlu olsun..Bu arada nermin adini saka olsun diye demistim ama olsun!!sen beni gulduruyorsun asil..gozlerimin etrafindaki kirisiklarin %80'i senin yuzunden...
Post a Comment