1 haftadır 24 kasımdaki kutlama yapmayı planlıyorduk. aynurun izninin 3 sattten 1.5 saate inmesi, onun daha çok çalışması ve bizim iş yükümüzün hafiflemesi şerefine. Aslında nuray kendi aramızda dedi ama ben davetlilerimiz de olsun dedim. aynur bu işe gülüp geçiyor, yemek yemek için, biraraya gelmek için bahane diyor.
Hafta sonu berata söyledim davetiye hazırlamasını, biraz uğraştı sonra sıkıldı. Mehmet bütün hafta sonu 'siz ilkokul 4-5 seviyesinde kalmışsınız' dedi. Kızdım tabii, daha çok ısrarcı oldum davetiye konusunda. Sonra selim yardımcı oldu sağolsun.
Davetiyeleri dağıttık, yazısı, süslü püslü olsun dedik ama biraz zor okunuyor. Çoğuna ben açıklama yaptım. Başhekime kadar samimi olduğumuz tüm cerrahları çağırdık. Başhekim ildeki toplantı yüzünden gelemedi. Ama diğerleri geldiler.
Perşembe bizim en yoğun günümüz oluyor. Öğlene doğru aynur eve gitti, börekleri sıcak sıcak yiyelim diye. Selim ve nuray içeride vakada kaldılar. Ben masayı hazırladım. Sonra aynur bissürü mamayla geldi, hepsi harikaydı. Bizde o gün diyet falan kalmdı.
İlk gelenler ayaküstü atıştırıp gittiler. Onlar böyle yapınca 'eyvah, hepsi böyle yaparsa....' dedim. Sonra diğerleri geldiler, hep beraber yedik, içtik sohbet ettik. Çok güzel geçti. Herkes herşeye bayıldı. Narlı kısırıma da bayıldılar. Mus'u yerken de 'ımmm çok güzel olmuş. Çok çırpılıyor herhalde falan dediler. Aynur dibimde bayıldım ben buna, ne kadar hafif, nasıl yaptın deyince 'dr oetker' dedim. 'sus ben hayal kırıklığına uğratma' dedi. Sonra biri daha tarifi sorunca 'aaa olmadı şimdi, bunun tarifini sormayın' dedim. Çok güzlü zannettiler. Sonra sırrımı söyleyince hep beraber güldük. Güzel bir gündü.
Cuma günü nuray izin kullandığı için aynur poliklinik yaptı. Haftaya da yoğun bakıma geçiyor.
Senesi dolduğunda İnşallah icabının başlaması ve bizim de iş yükümüzün hafiflemesi şerefine hava fişek atacağız. Hehhe...
No comments:
Post a Comment