Wednesday, April 21, 2010

hobim ve mutluluk

Uzun zamandır hobi hobi diyorum ama hobi yüzünden yazamıyorum. Muhammedin vefat etmeden önce diyarbakırda yaptığım lifleri ve yumurta şapkalarını servise götürdüm ve ablam dağıttı sonra ben tekrar lif örmeye başladım. Muhammede, ayşenura ve beyazıta birer tane örmüştüm ve hepsi çok mutlu olmuştu. Muhammed beratın lifini beğenince bir tane daha ördüm ona. Hastaneye götürmemişler, evde sadece 1 kez banyo yapabilmiş o lifle, ablam diyor ki 'teyzem de çok yumuşak yapmış, güzelmiş' demiş. Canım benim, bir tanem. Onların bu kadar çok mutlu olduğunu görünce ben sürekli lif örmeye başladım, renk renk. Çabuk sıkılan bir insanım, bir de maymun iştahlıyım. Farklı renklerde örmek hem de hemen biten bir iş yapmak hele de başka birisi için yapmak beni çok mutlu etti. Kayınvalidem arkadaşlarımın çocuklarına yaptığımı sanmış. İlk önceleri kimseye söylemedim, başaramam diye. Sonra bloglarda gezine gezine başka şeylere merak sardım. İlçe merkezine gidip polar aradım ama tek renk polar bulamadım. Ben de beyaz pazen aldım ve ilk işimi el işi yaptım.
 
Posted by Picasa
Pek güzel olmadı ama nihan bayıldı. Poposuna da ismini yazdım. Sonra beyazıta fil yaptım, mehmet adını tuna koydu.
 
Posted by Picasa
Yağızın bebeğinin de adını tunaya uyumlu olsun diye suna koymuşlar. Sonra samsuna gittik ve annemle çarşıya gittik. Terzi emine ve kardeşini de çağırdı annem bize yardımcı olsunlar diye. Bana çok güzel bir makine aldık. Muhteşem Bir şey iğneye ipi kendisi geçiriyor, yavaş, orta hızlı ve çok hızlı dikebiliyor. Çok hızlı dikmezsen fazla gürültülü değil. En güzeli de ayağını kullanmak zorunda değilsin. Düğmeye basıyorsun çalışıyor, düğmeye basıyorsun duruyor. Kullanımı çok kolay, mehmet bile bir kez denedi.
Buradan kalıbı çıkarttım ve bir müddet sonra değişiklik yaparak bissürü oyuncak yaptım.
 
 
Posted by Picasa
(adile ve nevin. adile'yi arabayla kaza yaptığım akşam yaptım. o günden hatıra)Her birini yapınca karşıya berjere koyup tüm akşam boyunca son yaptığım eserimi seyrettim. Bunları yapmak beni o kadar mutlu etti ki anlatamam.geçende hb ile konuştuk. ona hobimden ve bunları yapma aşkımdan bahsettim. sen de kayınvalidem gibisin bitirene kadar için rahat etmiyor halbuki hobi sadece dinlenmek için yavaş yavaş yapılır dedi. ben de gerçekten kayınvalidesi gibiyim bitirene kadar içim rahat etmiyor. bir an önce bitirip nasıl olduğunu görmek istiyorum. geceleri yarım kalan işi ve sonraki yapacağım işleri düşünmekten uyuyamıyorum.
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
bu da sibel. sibeli mh vakasının olduğu akşam yaptım. o gencecik çocukla uğraşırken fakülteyle irtibata geçtiğimde görüştüğüm hocanın ismi. o günün anısına bebeğe onun ismini verdim. Bitirdiğimde mehmete gösterip isim koymasını istedim. O da bakıp her birine isim verdi. Bazen heyecanla daha yarımken hadi buna isim ver dedim. Olmaz tam bitsin, bir bakayım ondan sonra dedi. Bazen de kendim isim verdim. Öyle modern isimler değil, hepsi birbirinden eski isimler, ökkeşten anlaşılacağı üzere. En moderni tuna oldu.
alttaki resimde kamil,melek, hamit ve bora isimli filler. sefa her hafta temizliğe geldiğinde berjere gidip yeni yaptıklarıma bakıyordu. bu filleri yeni yapmıştım. mavi olana baktı ve kamil ismini okudu. herlade bunu yeğenine yaptın dedi. 'yoo, yeğenime yapmadım. onun ismi kamil' dedim. 'allah allah bazı insanların içindeki çocuk ölmüyor diyorlar, sen öylesin herhalde' dedi. güldüm tabii.
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
bu da mert.
 
Posted by Picasa
buna isim vermeyi unutmuşuz. bu bebeğin önlüğündeki yapraklar benim yaptığım ilk aplike oldu. Hastanede sürekli nete girip birşeyler bakıyorum. Çok meraklıyım ama maalesef ki öyle çok da yaratıcı değilim.
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
Milletin yaptıklarına bakıp biraz kendimden birşeyler katıp yapıyorum. Bazı insanların yaptıkları karşısında Allahın onlara ne kadar harika bir yetenek verdiğini düşünüyorum.
oyuncaklara bir ara verip, nihana birşeyler yaptım. gittiği her yere kocaman bir kağıt poşeti sürüklüyordu. kırık dökük bissürü oyuncak, eski yeni kaç tane ev ayakkabısı varsa hepsini yanında taşıyordu. önce ayakkabıları için kese yapayım dedim sonra sırt çantası da yapayım dedim. sırt çantası ile ilgili nette gezinirken ümmühana ucuza aldırdığım penyeye aplike yapmaya karar verdim ve aşağıdakiler ortaya çıktı.
 
Posted by Picasa
kapıyı açınca bakın karşınıza kim çıkıyor?
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa
 
Posted by Picasa

hafta sonu bütün kardeşlerim bizdeydi. ablamlar annemlerle umreye gidip döndüler ve biz yanlarına gidemediğimiz için onlar geldi. ablam bayağı toparlamış gözüküyordu. çocuklardan gizli onlara bir odada yaptıklarımı gösterdim, bayıldılar. bunlardan başka yapımı için bayağı uğraştığım canavarlarım da var. onlar da sonraya kalsın.

1 comment:

Anonymous said...

Ablanızın biraz toparlamasına sevindim, Allah sabrını verir inşallah.
Anestezist