dediğim gibi bir asır geçmiş gibi. canım yazmak da istemiyor. kendime yeni bir hobi buldum. çok çabuk sıkılan bir insanım inşallah bundan çok çabuk sıkılmam, misyonumu tamamlarım.
bugün bu uzun araya son vermek için hastaneye laptopu götürdüm ve öğlende yemek sonrası çayımı içerken yazmaya başlamıştım ki içerden çağırdılar. gittim ve gördüm ki çoğu anestezi uzmanının hayatı boyunca göremeyebileceği bir vaka ile karşı karşıyayım, MH. hayatı tehdit eden, çoğunlukla ölümcül seyreden bir olay. 1/50000 oranında görülüyor. önce ihtimal vermedim ama bir taraftan da içim içimi yiyor ve bir taraftan da ona yönelik tedbirleri alıyorum. sonrasında hastanın ritminde oynamalar başlayınca ve birden 120 gibi bir değerden birden 30'a düşünce ve ben 30'daki ilk atımı göerene kadar devam eden düz çizgide sanki ömrümden ömür gitti. ilk atımı gördüğümde bir taraftan ilaç yaptırırken diğer taraftan Allaha şükrettim. çok kötü bir gün geçirdim, hastayı en yakın fakülteye gönderdik ama akşam aradığımda durumunun kötü olduğunu öğrendim. İnşallah iyileşir diye dua ediyorum.
sabah hastaneye geldiğimde herkes geçmiş olsun diyordu ama asıl geçmiş olsun dennilecek olay buydu. dün hastaneden çıktım, spora gidiyordum ki kaza yaptım. köylerde kullanılan eski jiplerden biri gelip yandan arabama boylu boyunca sürttü ve arabamın sol tarafını haşat etti. hastanenin aşağısında tam da kahvehanenin önünde olduğu için tüm kahvehane insanı dışarı çıktı. hastaneden çıkan tüm personel geçerken yavaşlayıp geçmiş olsun dedi. ilk başta içim cız etti, caanım arabam gitti diye. ama sonra ne yapalım cana gelmesin dedim. akşam da fazla sıkıntılı değildim. ama bugün iki gün üstüste olduğu için canım sıkkın. herkes nazar değdi diyor. çoğunluk arabaya derken, mehmet sana nazar değdi diyor. hayırlısı artık, mehmetin dediği gibi bu ara fazla dikkat çekmezsem sanırım daha iyi olur.
2 comments:
Çok geçmiş olsun,önce MH. Ameliyathanede sizi ne diye çağırdılar, yani nasıl başladı merak ettim. Kaza için de geçmiş olsun, ne diyelim, mala geçsin. İyi günler dileğiyle. Anestezist.
merhaba öncelikle önceki yazıya mesaj bırakmışsınız, cevap yazdım.
hastaya gelince, taşikardisi var diye uyanma aşamasında teknisyen çağırdı. spontanı çok güçlü değildi. sonra da doktor hanım nun galiba ateşi yüksek, bana öyle geldi. önce alçıdan kaynaklanıyor sandım ama değil dedi. sonra çocuğa dokundum ve hemen ateşine bakalım dedim. allahtan o salonda derece vardı. 41.5'i duyunca da insanın ilk aklına tabii ki mh geliyor. tabii teknisyenler tabiiilk başta ne yaptığımı anlamadılar. tüm işler bittikten sonra onlara olayı anlattık. sonra 2 saat mücadele ve sağsalim fakülteye sevk ama ertesi gün maalesef ex. bakalım ne olacak dava falan?
geçen hafta resmen kabustu. ikimizin de üstünden sanki otobüs geçmiş gibiydi. böyle bir olayla karşılaşınca insan kendini çok kötü hissediyr. çocuk nişanlıymış, horlama sorunu olduğu için ameliyat olmuş. işte böyle. Allah tekrarından korusun ve sizin de başınıza vermesin.
Post a Comment