kısır döngü

 

iki gündür içim kan ağlıyor, kendim de ağlayıp duruyorum. canım yeğenim, benim en sevdiğim bir tanem 1 yıl sonra tekrar hastalandı. çarşamba günü ablamlar ayşenuru da alıp hoplaya zıplaya izmire gittiler. gezdiler, tozdular, alışveriş yaptılar, hastanenin kampüsünde olan otel zincirinde karşılıklı iki odada kalıyorlardı. dün kontrol amaçlı kan vermeye hastaneye gittiler ve trombositleri düşük gelmiş. bugün kemik iliği yapıldı ve maalesefki hastalık tekrarlamış. dün çocukların canı sıkılmasın diye ikisine de birşey demediler. ablam muhammed çok sıkıntı edeceği için sabah söyliyeceğim diyordu. sabah söylediğinde (kemik iliği yapılacağını) ağlamış.

 

ama şimdi tekrar hastaneye yatması gerektiğini, aynı sıkıntılı süreci yaşayacağını, okula gidemeyeceğini, evde kalamayacağını ve çocukluk günlerinin sonunu da hastanede geçireceğini öğrenince kimbilir nasıl ağlamıştır. ayşenur bugün tüm günü otelde onları bekleyerek ve sonucu aşsğı yukarı tahmin ettiği için can sıkıntısından uyuklayarak geçirmiş. ben de tüm günü hastanede poliklinikte ağlayarak ve hiç durmadan ayetel kürsü okuyarak geçirdim. ama sonuç dua ettiğimiz gibi iyi olmadı. Allah sonunu hayırlı eyler İnşallah. daha önce de sanırım yazmıştım, canım gerçekten çok sıkkın olduğunda uyuyup her şeyi unutmak isterim, ama uyandığımda hiç bir şey değişmiş olmuyor. pazartesi doğum günü, 12 yaşında olacak.Allah İnşallah ona hayırlı uzun ömürler verir.
buradayım, tv seyrediyorum, mehmetle konuşuyorum ama aklım hep onlarda. ablam napıyor? neler hissediyor? çocukların karşısında normal durmayı nasıl beceriyor? hele ayşenur, asıl o napıyor? aynı odada kalıyorlar, ağlamaya bile vakti yok. canım Muhammed teyzesinin kuzusu, bir tanesi, o napıyor, teyzesi gibi ağlıyor mu?
Allah hepimize özellikle de Muhammede ve ablama kolaylıklar verir İnşallah. duaya ihtiyacımız var...