dün akşam ablam aradı. Muhammedin çok önceden yapılan ve sonucu bir türlü gelmeyen tahlilinin sonucu gelmiş. bu ay sonunda kurul kemik iliği nakli yapılıp yapılmayacağına karar verecekmiş. bana sanki nakile karar vereceklermiş gibi geliyor. Allahtan hayırlısı ama İnşallah kemoterapi yeterli olur. sadece 1 kere daha hastaneye yatışları kaldığı için mutlu oluyorlardı ama daha önümüzde çok aşama var galiba. bu öyle bir şeyki insanın aklından hiç çıkmıyor. hiç bir zaman hiç birşeye tam sevinemiyorsunuz. sanki her zaman midenizin üzerinde bir yumruk varmış gibi. yatarken onu düşünmek, uyanınca onu düşünmek... ben böyleyim, ablam kimbilir nasıldır.

hafta başında colesiumdan telefon geldi. tadilat bitmiş. aslında fitnısa gitmek istiyordum ama çok az zaman kaldı ve günler de kısa. gitmesem mi diye düşünüyorum. buradan ayrılmama tam 1 ay kaldı. ama maalesef mehmetin işlerde değişiklikoldu. sanırım benden sonra ya 20 gün yada 1 ay burda. halbuki önceden 1 hafta sonra gelecek diye plan yapıyorduk. Allahtan hayırlısı.

babam 2-3 hafta önce ünyede ev baktı ve anladığım kadarıyla işe yarar bir ev bulamamış. yani hayalimdeki ev diye birşey söz konusu değil. o yüzden bugünlere canımı sıkan diğer konu da bu. sanırım istediğim eşyaları alamayacağım. mardine gelince yazarım İnşallah.