Cumartesi berat arkadaşıyla görüştü ve geldi. Birlikte cevahire gittik. Yeğenlere antialerjik yorgan ve yastık aldık. Kargoya vereceğim. Annemlere aldığım havlular ve kaz tüyü kabanları berata verdiğim bavulun içine koyduk, onlardan bari kurtuldum. Annem hepsini çok beğenmiş. Cevahirden sonra metroyla kanyona gittik. Sadece öylesine gezip çıktık. Berat kasımpaşada hasta bir arkadaşını ziyarete gitti. Ben de arabayı alıp fatihteki eve gittim. Park yeri bulana kadar 2-3 tur attım. Bütün akşamı mutfaktaki açıktaki bardak, tabak vs yi yıkamakla geçirdim. Sabah beratı metroya bıraktım ve yine fatihteki eve gittim. Bütün gün boyunca tül, perde, paspas yıkadım. Camları sildim. Evi silip süpürdüm. Bu arada bu kadar temizlik kayınvalidem için. Nisanda 15 günlüğüne istanbula gelecek ve sonra memlekete gidecekler. Yan apartmanın çatısındaki martı ve güvercinleri besledim.
Akşam mehmetin abisi ve yengesi gelip beni alsınlar diye beklerken babam ve oğlum başladı. Ne güzel bir filmmiş. Gitmemekle büyük hata yapmışım. Başını seyrettim ve geldiler. Onların yeni taşındıkları eve gittik. Fatih camiine daha yakın. Bence diğer evden çok daha iyi. Yemek yedik ve havadan sudan konuştuk. Mehmetin yeğeninin mızmızlıklarını izledik. Bir de filmin devamını bölük pörçük seyrettim. Herkes ağlıyormuş, ama ben ağlamadım. Çünkü abisi karşımda otururken ağlasam çok da iyi olmaz diye düşündüm ve kendimi tuttum. Tekrar bir bütün şeklinde ve mehmetle birlikte seyretmek istiyorum. Gece eve gitmek için hamle yaptım ama işe yaramadı. Babası bu saatte eve gidip yalnız ne yapacaksın? Burada kal, gitme dedi. Mecburen kaldım. Zaten benim babam da 1 gece orda kalmamı söylemişti, daha iyi aile ile kaynaşırmışım. Gece yatınca ak ile mesajlaştık. Mehmet gittiğinden beri alışkanlık oldu, her gece ona yatarken mesaj çekiyorum ve o mesajı ancak sabah görüyor. 2 mesaj çektim. Sonra uykum kaçtı. Ayaklarımın soğukluğundan bir türlü uyuyamadım.
Sabah hakanın bağırtıları ile uyandım. Bir ara katılıp kalacak ve beni kaldıracaklar zannettim. Ama öyle bişey olmadı. Sabah zorla kalktım kahvaltı sonrası kuaföre gittim. İşim bitene kadar hiç konuşmadım, bu haftaki yapmam gereken işleri düşünüp durdum. O kadar çok işim var ki, her şey gözümde büyüyor. Keşke annem yada ablam yanımda olsaydı diye düşünmeden edemiyorum. Ama annemin canı sıkılmasın diye söylemedim. Her zaman her şeyi neden yalnız yapmak zorundayım? Eve bakıyorum, daha bissürü toplanması gereken şey var ve neyin nerede kalacağı hala belli değil.
Kuaförden eve dönünce balkonda asılı olan paspasları topladım ve ogs için bankayı aradım. Hafta içi gelirmiş. Fsm den karşıya geçtim. Bu ilk geçişim. Praktikere uğrayıp yorgan hurçlarını içine koymak için büyük poşet aradım ama bulamadım. Şu patlayan şeyden aldım, eşyaları sarmak için. Eve geldiğimde çok yorgun hissediyorum. 1-2 saat kanepede uyudum. Kuru temizlemeyi aradım, kazaklarım için pazarlık yaptım. sanırım yarın hepsini alıp götüreceğim. Aslı ile konuştuk, Çarşamba günü şulede olacağımızı söyledim.
Yarın büyük gün, kura belli olacak. İlk tercihimiz ünye. Oranın olmasını çok istiyorum.
Akşam mehmetin abisi ve yengesi gelip beni alsınlar diye beklerken babam ve oğlum başladı. Ne güzel bir filmmiş. Gitmemekle büyük hata yapmışım. Başını seyrettim ve geldiler. Onların yeni taşındıkları eve gittik. Fatih camiine daha yakın. Bence diğer evden çok daha iyi. Yemek yedik ve havadan sudan konuştuk. Mehmetin yeğeninin mızmızlıklarını izledik. Bir de filmin devamını bölük pörçük seyrettim. Herkes ağlıyormuş, ama ben ağlamadım. Çünkü abisi karşımda otururken ağlasam çok da iyi olmaz diye düşündüm ve kendimi tuttum. Tekrar bir bütün şeklinde ve mehmetle birlikte seyretmek istiyorum. Gece eve gitmek için hamle yaptım ama işe yaramadı. Babası bu saatte eve gidip yalnız ne yapacaksın? Burada kal, gitme dedi. Mecburen kaldım. Zaten benim babam da 1 gece orda kalmamı söylemişti, daha iyi aile ile kaynaşırmışım. Gece yatınca ak ile mesajlaştık. Mehmet gittiğinden beri alışkanlık oldu, her gece ona yatarken mesaj çekiyorum ve o mesajı ancak sabah görüyor. 2 mesaj çektim. Sonra uykum kaçtı. Ayaklarımın soğukluğundan bir türlü uyuyamadım.
Sabah hakanın bağırtıları ile uyandım. Bir ara katılıp kalacak ve beni kaldıracaklar zannettim. Ama öyle bişey olmadı. Sabah zorla kalktım kahvaltı sonrası kuaföre gittim. İşim bitene kadar hiç konuşmadım, bu haftaki yapmam gereken işleri düşünüp durdum. O kadar çok işim var ki, her şey gözümde büyüyor. Keşke annem yada ablam yanımda olsaydı diye düşünmeden edemiyorum. Ama annemin canı sıkılmasın diye söylemedim. Her zaman her şeyi neden yalnız yapmak zorundayım? Eve bakıyorum, daha bissürü toplanması gereken şey var ve neyin nerede kalacağı hala belli değil.
Kuaförden eve dönünce balkonda asılı olan paspasları topladım ve ogs için bankayı aradım. Hafta içi gelirmiş. Fsm den karşıya geçtim. Bu ilk geçişim. Praktikere uğrayıp yorgan hurçlarını içine koymak için büyük poşet aradım ama bulamadım. Şu patlayan şeyden aldım, eşyaları sarmak için. Eve geldiğimde çok yorgun hissediyorum. 1-2 saat kanepede uyudum. Kuru temizlemeyi aradım, kazaklarım için pazarlık yaptım. sanırım yarın hepsini alıp götüreceğim. Aslı ile konuştuk, Çarşamba günü şulede olacağımızı söyledim.
Yarın büyük gün, kura belli olacak. İlk tercihimiz ünye. Oranın olmasını çok istiyorum.
