mr

2.5 aydır ağrıyan omuzum için dün doktora gittim. doktora gitmemek için direniyordum ama artık gece uyku kalitemi etkilemeye başladı. düzeleceği yerde daha da kötüleşiyor gibi geliyordu ve yakın zamanda tekrar kayınvalidemlerle görüşecek olursak muhtemelen bana kızacaktı. bugün için mr randevusu aldım. saat 2'de gittim. 30 dk sürer zannediyordum ama 10 dk sürermiş. giderken üstümdeki metal herşeyi çıkardım. altının çıkmasına gerek yokmuş onu da bugün öğrendim.
içerideyken vakit daha çabuk geçsin diye dua okurum yada uyurum diye düşünüyordum. meğer içerisi dışardan düşünüldüğü gibi değilmiş. bir kere ses o kadar fazla ki kesinlikle konsantre olamadım. ablam içerde Yasin okumuş, nasıl okumuş şaşırdım. ilk ses başladığında konsantre olamadığımı ve sabit durmak için kendimi kastığımı farkettim ve aynı ümmühanla lunaparkta ranger'a bindiğmizdeki gibi ağzım açık, dişlerim görünecek şekilde kasılı kaldı. bir müddet sonra ağzımı kapatabildim. ellerimi yukarı vurup yeter beni dışarı çıkarın deme isteğimi de engelledim. hastalar bu mezar gibi yere dayanabildiğine göre ben de dayanabilirdim. gözlerimi kapattım ve hareket etmemeye çalıştım. özellikle de yukarı doğru bakan sağ avucumu sabit tutmaya çalıştım ama bir müddet sonra sanki hafif uyuştu. ses 2-3 türlüydü. arada duruyordu sonra tekrar başlıyordu. gece uyumadan önce kurduğum hayalleri düşündüm ama ilerleyemedim ve buraya yazacaklarımı düşünmeye başladım. sonunda bitti.
yukarı çıktım ve a. rızanın hastasını hazırlamaya başladım ama birden ensemden aşağı acayip bir ağrı inmeye başladı. a. rızaya söyledim, 'galiba sen burada çürüyorsun' dedi. güldüm, 'mehmet de hep burada çürüyeceğiz' diyor.
sonrasında mr'da hem kendimi kastığım için hem de üfleyen klima yüzünden bu halde olduğum sonucuna vardım. eve biraz erken geldim. şimdi tv karşısında oturuyorum ve kafamı hareket ettirmemeye çalışıyorum. çünkü ne zaman hareket ettirsem çığlık çığlığa bağırıyorum.
bu arada oruçla aram da çok iyi değil, çabuk acıkıyorum.
bugünlere yemekleri çöpe dökerken tv'deki görüntüler aklıma geliyor ve içimden ağlamak geliyor. bu israf nereye kadar?