bugünlere, daha doğrusu geçen hafta gündemimizde istanbuldan 'ev alma' vardı. ama birkaç gün sonra o kadar paramız olmadığını (yarısı bile yok)anladık, daha doğrusu kabul ettik ve bir de taksitle alsak onu da ödeyemeyeceğimize karar verdik. o parayı ödemek için burada 10 yıl daha yaşamamız gerekir, para biriktirmek için. gerçi bugünlere burada da işler kesat. 3-1 değil, 4-1 ev istediğime karar verdim. ona hiç para yetiştiremediğimizi anladık. sonunda vazgeçtik. sinan beyle birlikte alacaktık, sanırım o yalnız alacak.
aslında tam da istediğim gibi bir siteydi ama bizim trilyonumuz yok. aklım evde kaldıııı.

hafta sonu samsundaydık. halamın davetine gitmedik. cumartesi dişçiye gittim, ramazan sonrası yirmilik dişimi çekecek. sonra mehmet beni ümmühana bıraktı. akşam iftar daveti var, 40 kişi olacak. iftar öncesi değil de sonrası çok çalıştım, çok yoruldum. omzum daha çok ağrımaya başladı. iftar sonrası, millet gidince evi bile süpürdük, bütün tabakları ortadan kaldırdık. gece 12'yi geçiyordu oradan çıktığımızda. dışarda yağmur başlamıştı. arabaları park ettikleri yerdeki kafeye girdik, dondurma yedik. görüldüğü üzere diyetimi gevşettim. evde diyete devam, dışarda biraz daha gevşek davranıyorum. pazar günü evimize geldik.

öznurun kocası giresuna gitti, artık orada çalışacak. öznur henüz hangi hastaneye gideceğine karar vermedi. yarın onun için kendi aramızda yemek düzenleyeceğiz.